علامت # برای انگلیسی زبان‌ها یک علامت جدید نیست.

آمریکایی‌ها برای چند دهه این علامت را Number Sign (نشانهٔ عدد) و گاه Pound می‌نامیدند و هنوز هم این علامت را برای «رتبه‌بندی» و نیز به عنوان جایگزین واژهٔ «عدد» به کار می‌برند. به عنوان مثال، نفر اول در یک مسابقه یا موضوع نخست در یک فهرست را با ۱# نشان می‌دهند و آن را به این صورت می‌خوانند: Number One.

این علامت به تدریج راه خود را به صفحهٔ شماره‌گیر تلفن‌ها هم باز کرد. این‌که کاربرد # در تلفن‌ها چه بود و برای چه چنین چیزی به تلفن‌‌ها اضافه شد،‌ داستانی طولانی و خارج از موضوع درس ماست.

اما مهم این است که انگلیسی‌زبان‌های خارج از‌ آمریکا این علامت را به خاطر شکل خطوط مورب موازیِ به کار رفته در آن Hash نامیدند. احتمالاً دقت کرده‌اید که هاشور زدن هم که ما در فارسی به کار می‌بریم (hachure) با واژهٔ هش از یک خانواده است.

بنابراین کلید هش یا Hash Key به یکی از کلیدهای شناخته‌شده در صفحهٔ شماره‌گیر تلفن‌ها تبدیل شد.

دکمهٔ هش پس از ورود به دنیای تلفن‌ها، جایگاه خود را تا امروز حفظ کرد.

«جایگزین شدن تلفن‌های ثابت با گوشی‌های موبایل» و حتی «حذف صفحه کلید مکانیکی و تبدیل آن به صفحه کلید تاچ» باعث نشد که کلید هش جای ثابت خود را زیر عدد ۹ از دست بدهد.